lub podnosi się temperatura powietrza. Zwiększający się napływ ciepła odczuwalnego wzmaga utratę energii na parowanie i temperatura może nie zmieniać się. W efekcie tych współzależności temperatura powierzchni śniegu rośnie znacznie wolniej niż można by się spodziewać (negatywne sprzężenia zwrotne). Bilans energetyczny ulega załamaniu w momencie osiągnięcia przez powierzchnię śniegu temperatury topnienia. Temperatura nie może dalej wzrastać (powyżej 0C), a powstała woda nasącza śnieg, ograniczając znacznie albedo i sprawiając, że ilość pochłanianego promieniowania słonecznego może się zwiększać. W efekcie następuje szybki wzrost tempa ablacji (pozytywne sprzężenia zwrotne).<br> Na rysunku 5.3 przedstawiono składowe bilansu energetycznego powierzchni lądolodu grenlandzkiego w sześciu okresach sezonu