która dostarcza jej naukowej wiedzy o zależnościach między faktami. Dokonując "importu" owej wiedzy, formułuje twierdzenia o charakterze optymalizacyjnym. O ich "dobroci" decyduje stopień, w jakim oparte na nich działania praktyczne pozwalają osiągnąć postulowany stan rzeczy, np. zresocjalizowanie więźnia, zrehabilitowanie alkoholika czy usamodzielnienie życiowe oligofrenika. Uważam jednak, że nie jest to trafna charakterystyka psychologii stosowanej. Nietrafność tej charakterystyki wynika z przyjęcia przez Podgóreckiego podziału nauk na teoretyczne i praktyczne. <br><br>W świetle ustaleń dokonanych przez Siemianowskiego w pracy Poznawcze i praktyczne funkcje nauk empirycznych (1976) podział ten jest nie do utrzymania. Można by go respektować, jak pisze Siemianowski, tylko wówczas, gdyby znana była