Typ tekstu: Książka
Autor: Bartosz Grzegorz
Tytuł: Druga twarz tlenu
Rok: 1995
brak pokarmu, w obecności światła. Plazmodia mogą również przejawiać diploidalną formę różnicowania, określaną jako sferulacja; zachodzi ona również w sytuacji braku pożywienia, lecz w nieobecności światła. Podczas sferulacji plazmodium rozpada się na liczne mikroplazmodia przekształcające się w skupienia sferul (sklerocja). W środowisku zawierającym pełną pożywkę sferule kiełkują tworząc mikroplazmodia. Właśnie transformacja mikroplazmodiów w sferule w środowisku zawierającym tylko sole traktowana jest jako model różnicowania komórek (rys. 3.16.2).

Podczas sferulacji Physarum niewrażliwa na cyjanek aktywność SOD (czyli MnSOD) wzrasta 46 razy (rys. 3.16.3); prawdopodobnie jest to odpowiedź na wewnątrzkomórkowy stres oksydacyjny. Stężenie zredukowanego glutationu (GSH)

zmniejsza się o
brak pokarmu, w obecności światła. Plazmodia mogą również przejawiać diploidalną formę różnicowania, określaną jako sferulacja; zachodzi ona również w sytuacji braku pożywienia, lecz w nieobecności światła. Podczas sferulacji plazmodium rozpada się na liczne mikroplazmodia przekształcające się w skupienia sferul (sklerocja). W środowisku zawierającym pełną pożywkę sferule kiełkują tworząc mikroplazmodia. Właśnie transformacja mikroplazmodiów w sferule w środowisku zawierającym tylko sole traktowana jest jako model różnicowania komórek (rys. 3.16.2).<br>&lt;gap&gt;<br>Podczas sferulacji Physarum niewrażliwa na cyjanek aktywność SOD (czyli MnSOD) wzrasta 46 razy (rys. 3.16.3); prawdopodobnie jest to odpowiedź na wewnątrzkomórkowy stres oksydacyjny. Stężenie zredukowanego glutationu (GSH)<br>&lt;gap&gt;<br>zmniejsza się o
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego