Widocznie jednak zaraz skonstatował, gdyż uspokojony podniósł z podłogi akordeon i, położywszy go sobie na kolanach, bawił się klawiszami, wydobywając z instrumentu przypadkowe i nieskładne melodie. <br>- Olchownica się kłania! - rzekł sierżant, witając się z pijanym mężczyzną, który przed chwilą nieomal wylądował na podłodze. - Szulkowski jestem. <br>- Rudkowski. Chorąży Rudkowski - przedstawił się trep. Pochylił się nad stolikiem po musztardówkę z bimbrem i wręczył ją sierżantowi. Obróciwszy się dokoła, aby każdy go usłyszał, krzyknął głośno: - Panowie! Pijemy za Olchownicę! <br>- Za Olchownicę! - zawołało zgodnym chórem zebrane w świniarni towarzystwo. Po toaście wszyscy jak jeden mąż rzucili się do popitki. Jedni popijali piwem, inni coca-colą