wszystkich problemach czekających rozwiązania, nie dążyć do usunięcia od razu wszystkich niedociągnięć, lecz skupić uwagę na wybranym - zdaniem dowódcy: kluczowym - problemie, a dopiero po jego rozwiązaniu zająć się następnym.<br>Obserwowałem na przykład, jak nowy dowódca - stwierdziwszy, że dyscyplina w jego jednostce jest nie najlepsza - rozpoczął swe działanie od nadania właściwej treści służbie (zwłaszcza służbie oficera dyżurnego jednostki). Potrafił skupić uwagę wszystkich ogniw dowodzenia na tym problemie. Uporczywie i konsekwentnie doprowadził do tego, że służba przestała być formalnością, Stała się trudnym i odpowiedzialnym zadaniem, a oficer dyżurny był w czasie nieobecności dowódcy jego faktycznym zastępcą. &lt;page nr=12&gt; Z kolei dowódca skupił swoją uwagę na