sezonów,<br>1055<br>Spędzając z liter żuka ostrzem pióra?<br>Oda<br><br>O październiku.<br>Jesteś moją prawdziwą rozkoszą.<br>Miesiącu żurawiny i czerwonych klonów,<br>Gęsi lecących w czystym powietrzu od Zatoki <br>Hudsona,<br>1060<br>Schnących powojów i przywiędłych traw.<br>O październiku.<br><br>O październiku.<br>W tobie mieszka cisza dróg wysłanych igliwiem.<br>I zawodzenie psów doławiających się tropu.<br>1065<br>W tobie jest granie na piszczałce ze skrzydła sowy<br>I łoskot ptaka, nim zapadnie w bór.<br>O październiku.<br><br>O październiku.<br>Ty na szpadach białym szronem błyszczysz,<br>1070<br>Kiedy na West Point, z obrośniętej bluszczem skały,<br>Artylerzysta polski widzi różnobarwną puszczę<br>I klonowe kabaty angielskich żołnierzy<br>Przekradających się szlakiem Appalachów