in. w Lubiniu i Legnicy, zakładając konieczność poszukiwań formy nowoczesnej, ekonomicznie uzasadnionej, ale nie przekreślającej zachowanych wartości zabytkowych. Tak sformułowane warunki konkursu były jednak dość dowolnie rozumiane, zarówno przez projektantów jak i przez jurorów. Najczęściej zachowanie historycznego układu przestrzennego ograniczano do utrzymania podstawowej siatki ulic, wyznaczanej linią XIX/XX-wiecznych trotuarów. Stanowiło to poszanowanie, w jakiejś mierze, dwuwymiarowego planu bez nawiązywania do trzeciego wymiaru, będącego istotną częścią układu przestrzennego.<br>Już w 1948 r., mimo uwarunkowań nie sprzyjających ochronie całych zespołów staromiejskich na ziemiach zachodnich i północnych, &lt;name type="person"&gt;Wacław Podlewski&lt;/&gt; programował, że "&lt;q&gt;jeśli ocalały odpowiednie fragmenty zabytkowe w terenie i dokumenty archiwalne będą