się nigdy. <br>Znajdą mnie siną, nabrzmiałą, spuchniętą - kiedy? Gdy poczują gaz na klatce schodowej. Wyważą drzwi obcy ludzie... Na pogrzeb przyjedzie z Krakowa ciotka, stryj pewnie nie przyjedzie, szkoda mu będzie pieniędzy na pociąg. Żeby tylko nie zawiadomili tego pana, który podobno jest moim ojcem. Po co? <br>Chcę mieć w trumnie fotografię mojej matki. Na nic już ona nikomu. Jakie wątłe nici. <br>Skoro Grzesia już nie będzie... mogą mnie znaleźć nie tak prędko. Rozkład, smród odrażający w tym wymuskanym wnętrzu. To już by nie było banalne. Chociaż taki kontrast to także banał. Tylko że na odwyrtkę. <br>Chodzę od deski do tapczanu