znajomych żołnierzy. Od czasu do czasu dało się słyszeć wołanie:<br>- Heniek! Heniek! Tu jesteśmy! Mama też przyjechała! Albo:<br>- Jędruś to ty?! Co oni ci zrobili?! Jak ty wyglądasz!<br>Autobus zatrzymał się na dużym betonowym placu przed garażami. Stało tam mnóstwo młodego wojska. Wszędzie gdzie okiem sięgnąć zielone mundury. Od strony trybuny na której zainstalowano głośniki dochodziły dźwięki wojskowych marszy. Słychać było też Rezerwę śpiewaną przez stojących za ogrodzeniem cywili. Ogólnie rzecz biorąc było bardzo wesoło. Nikt nie miał wątpliwości, że to nasze święto. Święto każdego z nas. Sprawnie dowodzeni przez porucznika Bieleckiego utworzyliśmy kolumnę i maszerując w rytm uderzeń bębna, ruszyliśmy