traktować jako patologiczne. Zamiast zaakceptować płacz i monotematyczne skargi, które są naturalną reakcją na rozstanie, znajomi udzielają nam rad, dawanych co prawda w dobrej wierze, ale przynoszących fatalne skutki: "Nie okazuj smutku" lub "Znajdź sobie szybko kogoś nowego". Tymczasem w leczeniu depresji związanej z rozstaniem najważniejsze okazują się uważane za trywialne gesty: głaskanie po głowie, namawianie osoby pogrążonej w żalu, by wstała, umyła włosy i poszła na zakupy. Podczas pierwszego spotkania lepiej być oszczędnym w słowach i unikać banalnych stwierdzeń, że wszystko będzie dobrze. Bo przez najbliższe tygodnie na pewno nie będzie. Lepiej uszanować milczenie niż prowadzić bezprzedmiotową rozmowę lub wnikać