na niebiosach<br>Szukał wciąż sposobu zbłękitnienia -<br>I zbłękitniał. - Niebo mży w twych włosach -<br>Niebo z włosów spływa w mrok istnienia.<br><br>Niech no zalśni odrobina czasu<br>W bacznym oknie i w zawiłym jarze,<br>A na zawsze pójdziemy do lasu.<br>I poszliśmy. - O czymże ja marzę?<br><br>Jaką z nieba mgłę do oczu tulę?<br>Był świt w liściach, a w obłokach - skrytki.<br>Kwitły chore na błękit - śniwule<br>I nakrwione słońcem - złotolitki.<br><br>Drzewa przez sen bezkresami bredzą,<br>Cała w szumach - przyszłość i ustronie!<br>Czar twój - dreszczu sprawdziłem niewiedzą -<br>Ust domysłem obadałem dłonie.<br><br>I byliśmy w pilnym trwaniu - sami -<br>Cień twój szukał na ziołach popasu.<br>A