Ciało królewicza bowiem pochowano anonimowo, a jego serce zaczęło burzliwy pośmiertny żywot.<br><br>Pelletan wrócił z więzienia Temple dwa dni po śmierci Ludwika XVII z jego sercem w kieszeni. Umieścił je w alkoholu, kryjąc naczynie za księgami biblioteki. Przeleżało tam prawie 10 lat. Alkohol wyparował, a serce Ludwika zamieniło się w twardą grudkę zasuszonej, lecz dobrze zakonserwowanej tkanki ludzkiej.<br>Teraz podzieliło ono los innych organów z kolekcji anatomicznej doktora. W 1810 r. serce króla ukradł wtajemniczony w tę historię uczeń Pelletana Jean Henri Tillos. Jednak sam szybko znalazłszy się na łożu śmierci, gryziony wyrzutami sumienia, oddał je Pelletanowi. W 1814 r., gdy