w pełni świadomi; lecz rzeczywiście i nieobca jest nam dobra myśl. Widzimy bowiem nieteoretyczne i nie wyspekulowane na potrzebę chwili wyjście z kryzysu. W kulturze, która jako całość przeżywa kryzys, trwa już dziś realny, nabierający znaczenia proces jej przewartościowania i odrodzenia zarazem. Coraz więcej w niej znaczą potrzeby i aktywność twórcza robotników. Zmagając się z materialnymi podstawami codziennej egzystencji, robotnicy nie przejawiają zainteresowań teoretycznymi projekcjami przyszłości czy <q>"modelami osobowości"</>, mają natomiast świadomość tego, co rzeczywiście ważne. Są tolerancyjni wobec różnych poszukiwań, zwłaszcza w sferze sztuki, ale na podstawie respektowania wartości elementarnych. Stronią w życiu od jakkolwiek rozumianej etykiety, ale mają swoje