końca XVII w. ważnym elementem wyposażenia izby zarówno w meblarstwie szlachecko-mieszczańskim, jak i ludowym. W niej przechowywano co cenniejsze przedmioty, dokumenty, korale, tkaniny, strój odświętny, wiano gospodyni. Właśnie dlatego nazywa się te skrzynie "wiannymi". Stolarze (często Żydzi) wykonywali drewniana konstrukcję, a kobiety malowały ja bądź na jednolity kolor, bądź tworząc dekoracyjny wzór. Najpiękniejsze tego przykłady można spotkać w Krakowskiem, na Kujawach, Kaszubach, w Lubelskiem. <br>Skrzynie naśladowały wzory spotkane we dworach, znane nam z typu dekoracji renesansowych - podział centralnej ściany na dwa lub trzy pola, w każdym kwiatony w wazonie, otoczone ornamentowana rama, barwne, przejrzyste w rysunku, symetryczne. Skrzynie pełniły funkcję