maszyn zaangażowanych przez US Air Force w "Pustynnej Burzy", w ciągu tylko pierwszych dwudziestu czterech godzin wojny wyeliminował z działań aż 31% wszystkich wyznaczonych do zniszczenia celów. Saudyjczycy i Irakijczycy do dziś uważają, że największy udział w nikłym, radiolokacyjnym śladzie dawała nie tyle sama maszyna, co stalowe okucia zbudowanego z tworzyw sztucznych hełmu pilota lub koronki w jego uzębieniu.<br>Dziś już wiadomo, że tego "lotniczego dziwoląga" skonstruowano z myślą o wypełnianiu dwu głównych typów zadań: po pierwsze - skrytego prowadzenia rozpoznania powietrznego szczególnie ważnych obiektów naziemnych i bliskiego wsparcia wojsk lądowych z niszczeniem szczelnie chronionych przez przeciwnika elementów ugrupowania bojowego (SD, węzły łączności