na tym, że się jest właśnie panem X. Y., ani też nie jest żadną taką własnością, co do której dałoby się a priori samymi tylko środkami logicznymi wykazać, że p. X. Y . własność tę posiada".<br> Jeśli się zgodzimy z powyższym stanowiskiem, to wypadnie uznać, że sprawiedliwa (resp. niesprawiedliwa) jest nie tyle sama reguła dystrybucji, ile sposób jej zastosowania. Przypuśćmy bowiem, iż jakaś reguła dystrybucji uprzywilejowuje jakąś określoną osobę S - w tym mianowicie sensie, iż daje jej większą niż innym szansę uzyskania tego, co jest wedle niej cenne. Fakt ten nie jest sam w sobie sprawiedliwy ani niesprawiedliwy w rozumieniu Ajdukiewicza, ponieważ nie