dla których zazdrość o cudze sukcesy jest kołem napędowym motywującym do własnego rozwoju. Posługując się cudzą poprzeczką jako wyznacznikiem ideału kariery, przez przypadek odkrywają w sobie nieuświadomione walory, a nawet uśpione talenty. Bo u podłoża każdej, nawet tzw. zdrowej rywalizacji leży właśnie zazdrość. <br>- Bardzo dobrze, że nie jest ona uczuciem tylko i wyłącznie niszczącym - zauważa Violetta Nowacka. <br>Dobrze też, kiedy zamiast użalania się nad sobą i obsesyjnego śledzenia życia innych, pod wpływem zazdrości zaczynamy działać i zmieniać własne życie: zapisujemy się na prawo jazdy, do szkółki narciarskiej czy na kursy menedżerskie. Dobrze, gdy robimy cokolwiek, byle byśmy nie zazdrościli zza firanki i wiecznie