Typ tekstu: Książka
Autor: Włodzimierz Kwaśniewicz
Tytuł: Dzieje szabli w Polsce
Rok: 1999
szabli, jak i do pałaszy. Ten charakterystyczny i ważny funkcjonalnie element spotykamy w szablach węgiersko-polskich, później w husarskich, jak i w niektórych innych - właśnie pod wpływem szabel węgierskich. Czy między formą wyjściową, tj. szablą węgierską, a formą od niej pochodną, tj. szablą węgiersko-polską, istniały wyraźne różnice? Otóż nie - typowa węgierska szabla nie różni się od szabli węgiersko-polskiej, nazywanej dalej przeze mnie typem drugim. Jest to zrozumiałe, ponieważ szabla węgiersko-polska bezpośrednio wywodzi się od szabli węgierskiej.

Typowa szabla węgierska miała rękojeść otwartą, o lekko pochylonym drewnianym trzonie obciągniętym skórą, który wieńczyła naparstkowata lub migdałowata głowica; miała ona również
szabli, jak i do pałaszy. Ten charakterystyczny i ważny funkcjonalnie element spotykamy w szablach węgiersko-polskich, później w husarskich, jak i w niektórych innych - właśnie pod wpływem szabel węgierskich. Czy między formą wyjściową, tj. szablą węgierską, a formą od niej pochodną, tj. szablą węgiersko-polską, istniały wyraźne różnice? Otóż nie - typowa węgierska szabla nie różni się od szabli węgiersko-polskiej, nazywanej dalej przeze mnie typem drugim. Jest to zrozumiałe, ponieważ szabla węgiersko-polska bezpośrednio wywodzi się od szabli węgierskiej.<br><br>Typowa szabla węgierska miała rękojeść otwartą, o lekko pochylonym drewnianym trzonie obciągniętym skórą, który wieńczyła naparstkowata lub migdałowata głowica; miała ona również
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego