a także określany przez kategorie motywów determinujących jego użytkowanie, oparty jest na koncepcji skryptów Rogera Schanka i Roberta Abelsona. Koncepcja ta interpretuje zachowania człowieka w odniesieniu do istniejącego w psychice wzorca określonego fragmentu rzeczywistości. W założeniu autorów wzorzec ten nie jest sztywną kopią określonej części otoczenia. Cechuje go zarówno odwzorowywanie typowości danej struktury, jak i określony zakres elastyczności. Skrypt może ulegać przekształcaniu, reorganizacji oraz uzupełnianiu. Może też wchodzić w struktury bardziej złożonych całości. Strukturę skryptu określają następujące części: 1, układ sekwencji epizodów, <br><page nr=89><br><gap reason="photo"><br><page nr=90><br>2, osoby biorące udział w zdarzeniu, <br>3, typowe obiekty zdarzenia, <br>4, warunki decydujące o przebiegu zdarzenia, <br>5, następstwa zdarzenia