szram, blizn, strupów i zacięć.<br><br>*<br>Nunhorton w maju<br><br>Ukochana Weroniko!<br><br>Wyobraź sobie! Przyjechał wczoraj! Dark &amp; handsome, ale... Teraz wiele czasu spędzam w ogrodzie. Pomagam też w cieplarni i przy krowach. Żal mi Ciebie w zakopconym mieście - musisz tu przyjechać, jak tylko będziesz wolna, choćby na kilka dni. Błagam!<br>Wiesz, jak u nas teraz (Mama i ja dziękujemy za przemiły liścik, który nam sił dodał): jest strasznie ciężko. SMUTEK, WSTRZĄS, ŻAL, oczywiście, oczywiście, ale i w sprawach codziennych czujemy się tak samotne. Jesteśmy zdane na łaskę i niełaskę tego K. (pamiętasz go?). Dlaczego Tat. nad nim się zlitował, naprawdę nie rozumiem. Chodzimy