niespodzianką było samoistne włączenie się alarmu antywłamaniowego, co przerwało K. Bąkowskiemu tańczenie na skrzypcach szopenowskiego Poloneza. Pulsujące fortissimo było tak paraliżujące, że aż bliskie zapowiadanej wciąż przez jasnowidzów Apokalipsy. A cóż można rzec wobec końca świata? Podejrzewam, że do niego niestety może dojść, o ile tradycyjni sponsorzy festiwalu będą nadal ubożeć proporcjonalnie do ekonomicznych sukcesów pana Balcerowicza. Nie wykluczam w dalszej kolei rzeczy, że następne "Dni" będą się składały już tylko z uroczystej inauguracji, takiegoż zamknięcia i długiej gawędy prezesa w środku, na temat "jak to onegdaj pięknie bywało".<br>Oby jednak mi się ta prognoza sprawdziła z tą samą dokładnością, co