potrzeby kłopotania się drugim. Chłopcy - zapytał cicho - dobrniemy?<br>- Jeśli się woda uspokoi... - odrzekł spoconym i zdyszanym głosem harcerz od steru. - Już bardzo ciemno! Może by spróbować na przełaj?<br>- W imię Ojca i Syna! - zawołał Adaś. - Wal, bracie, prosto! Łódź obróciła się ciężko i zaczęła posuwać się z trudem.<br>- Woda się ucisza - szepnął Burski drżącym głosem. - Może się uda. Uwaga! Spokój i uwaga... Równo!<br>Wiosłowali z tysiącem ostrożności; zacisnęli zęby i nikt nie wymówił słowa. Błyskawice dawno już pogasły i mokra otaczała ich ciemność.<br>- Szostak macha latarką! - oznajmił z radością Burski. Nie może nas widzieć, ale daje znaki. Machaj, machaj, chłopaczku, bo