przypisywał kochance własne uczciwe i romantyczne cechy charakteru. Był pewny, że wszelkie wielkie uczucie robi człowieka moralnym i budzi w otoczeniu same zalety i cnoty. - Miłość i dobro to jedno! - wykrzykiwał banalnie. - Prawdziwa miłość pociąga za sobą zupełną szczerość i prawdę wzajemną. Pokochać kogoś, to znaczy stać się wobec niego uczciwym i moralnie pełnowartościowym! - Dlatego też w tym poszczególnym wypadku nie znał właściwie uczucia zazdrości i nawet sceptycznie odnosił się do tego "potwora z zielonymi oczami". "Kochać się wzajemnie, znaczy wzajemnie być pewnym siebie! Gdzież byłoby miejsce na podejrzenia zdrady i zazdrość?!" Poza tym wierzył w równoległość miłosnych doznań. Sprawdzał to