osłabienia tak zwanego kapitału społecznego, który jest niezwykle ważny dla demokracji. Pokazywana podłość i nędza świata ma - zdaniem badaczy społeczeństwa - niszczyć społeczne zaufanie i związane z nim zaangażowanie obywatelskie. W połowie lat 90. ukazała się w USA praca Putnama, który alarmował, iż Amerykanie są coraz mniej ufni, mniej chętni do uczestnictwa w dobrowolnych organizacjach i działaniach na rzecz społeczności lokalnych - a sprawcą tego obrotu rzeczy jest telewizja. Za dowód posłużyły mu analizy sondaży, wykazujące, iż starsza generacja Amerykanów, urodzonych w latach 30. i wychowywanych bez telewizji, wykazywała istotnie wyższą aktywność społeczną i większe zaufanie wobec ludzi i instytucji publicznych niż pokolenia