rozzłościł się na pewną swojej pozycji przekupkę i zamiast wpisać jej dziedzictwo do zabytków, postanowił relikt zniszczyć.<br>Kraków.<br>Przygarniają ich zanikające miodosytnie, kiedyś charakterystyczny akcent miasta, zatulone w staromiejskich zaułkach i piwnice w Baszcie, skąd wracają późną nocą przez obielony świeżym śniegiem Rynek. Niosą radość i wino. Wino, które nie udaje się nigdzie więcej na świecie tylko na stokach i w piwnicach Tokaju. Wino niezwykłe jak ich miłość.<br>Ponowę dzierga po przekoątnej ścieg ich podwójnego śladu. Z Mariackiej spływa Hejnał, księżyc wybłyszcza znów bezchmurne niebo, poświata stary kartusz mosiężny, zawieszony na wysięgniku i okucia drzwi hotelu pod Koroną.<br>Pod Koroną, Grand