dotychczas nie robiłem, nawet nie wiedziałem jak kawa smakuje. Ten "doping" wywarł na mnie spore wrażenie, byłem podekscytowany. Myślałem - dzisiaj wóz albo przewóz... ruszyłem w dół. Od razu poczułem, jak nabieram ogromnej prędkości. Gonione wichurą tumany śniegu zakrywały zupełnie narty - to głupie nie widzieć nawet przodów swoich desek! Mimo wszystko udało mi się wycelować między skały i wpadłem na dość płaski odcinek trasy. W tym miejscu siedział na drzewie rosnącym koło trasy "Dziadek" - Stanisław Marusarz. Ze swojego punktu obserwacyjnego widział przejazdy poprzedników. Połowa z nich tu właśnie w tym pozornie łatwym miejscu, miała upadki. Marusarz widząc mnie zbliżającego się z niesamowitą