jego sprawie.&lt;/&gt;<br>90-letni &lt;name type="person"&gt;Tadeusz N.&lt;/&gt; od 1946 r. był sędzią wojskowym. Ukoronowaniem jego kariery była nominacja na sędziego &lt;name type="org"&gt;Sądu Najwyższego&lt;/&gt; w &lt;name type="org"&gt;Izbie Wojskowej&lt;/&gt;. W stan spoczynku przeszedł w 1972 r. W kwietniu 2003 r. - jako pierwszy stalinowski sędzia - został uznany winnym &lt;q&gt;"nadużycia władzy i pozbawienia wolności połączonego ze szczególnym udręczeniem"&lt;/&gt; i skazany na dwa lata więzienia. Taką karę wymierzono mu za skazanie w 1950 r. na sześć lat więzienia młodego wówczas szczecinianina &lt;name type="person"&gt;Mariana Darasza&lt;/&gt;. Ciążył na nim zarzut &lt;q&gt;"próby obalenia przemocą ustroju"&lt;/&gt; oraz &lt;q&gt;"rozpowszechniania fałszywych wiadomości, mogących wyrządzić istotną szkodę interesom państwa"&lt;/&gt;. Pod tymi groźnymi słowami kryły się wygłoszone przez