tym piekarzem przyjaźnił się już od dziesięciu dni, właściwie od chwili, w której kupił od niego pierwszy bochenek chleba. Teraz umówili się w ten sposób, że gdy piekarz szedł się przespać, Jaś go zastępował w sklepie od drugiej do piątej, za co dostawał piękny bochen i pięćdziesiąt groszy. <br>- Piekarz mi ufa - powiedział Jaś braciom - on mi mówił, że jeszcze nie miał w sklepie ani jednego chłopca, który by go nie podkradał: ten słodkie rogale, a inny drożdżowe ciastka, a był taki, co po prostu ściągał pieniądze bardzo sprytnie. Teraz piekarz będzie miał spokój i będzie mógł się wyspać, bo on mi