rannych i trupy. Co chwila zwalniało się któreś z łóżek i zaraz znów ktoś na nim leżał.<br><br>Wreszcie pustych łóżek zaczęło przybywać. Ranni pojawiali się rzadko, komu było sądzone, umarł i został pochowany. Lżej rannych odbierały i ukrywały rodziny, bo już zainteresowali się szpitalikiem sowieci, a bezpieczniej było im nie ufać.<br><br>Dziadek Józef przychodził co pewien czas, przynosząc córkom coś do jedzenia, próbował opowiadać domowe nowiny, ale szybko milknął, przemykał się wśród pomiętych, pokrwawionych prześcieradeł do wyjścia, w drzwiach zatrzymywał się, żeby jeszcze pomachać ręką, wreszcie znikał przygarbiony, nagle postarzały.<br><br>Zabrano ostatnich rannych. Przyszedł dziadek, wziął córki za ręce, jak wtedy