w środkowej Europie zapisana jest w tropach pozostawionych w piaskowcach okolic Sołtykowa. Trwało już wówczas powolne doskonalenie konstrukcji anatomicznych uformowanych w triasie.<br>Pierwszą wyraziście odrębną gałęzią rozwojową stały się pod koniec triasu Ceratosauria (ryc. 14.9). Od początku swoistą ich cechą była pionowo rozrośnięta blaszka kości biodrowej (Liliensternus).W jurze uformowały się grzebienie na czaszce (Dilophosaurus).<br>Najpospolitsze dinozaury późnego triasu, Prosauropoda, prawdopodobnie wtórnie <br>przeszły do stale czworonożnego, nieruchawego trybu życia. Jak to roślinożercy. Nie wiadomo, czy pięciopalczaste kończyny to dziedzictwo po przodkach, czy rewersja ewolucji. Już w późnym triasie wyodrębniła się z nich gałąź ogromnych czworonożnych <br>&lt;page nr=357&gt;<br>zauropodów z nozdrzami przesuniętymi pomiędzy