że śmiało by mogli z osłem współzawodniczyć,<br>i wkrótce potem patrzyłem z niedowierzaniem, a Hamid, mój perski druh, też nie krył zdumienia, jak w innej dziewczynie, która weszła na scenę po tej z osłem, zmieścił się tam stos złotych monet, piętrzący się wysoko na rogu stolika, i wystarczyło tylko kilka ugięć nóg w kolanach i ruchów wygolonego podbrzusza, by zniknęły bez śladu, i nie wypadały, choć dziewczyna tańczyła jeszcze długo, wywołując zachwyt gości, którzy dopatrywali się w tym szatańskich sztuczek, piekielnych klajstrów i klejów, i gum arabskich,<br>a tymczasem wśród stolików przechadzało się wiele ślicznych nagich hurys, obwieszonych tylko ciężkimi złotymi