on już przenikał w inny świat - widziałem go poprzez okno Bramy: wyspa na jeziorze, trzciny, gniazdo czajek.<br>Nie dogonię go, tego byłem pewien; nie mam wprawy w tropieniu przez ciąg, a on w każdym heksagonie posiada pięć różnych dróg ucieczki do wyboru, i on ma wprawę.<br>Nogi się pode mną ugięły. Usiadłem ciężko w diamentowym pyle.<br>&lt;tit&gt;22. Cavalerr: upokorzenie&lt;/&gt;<br>Zwały burzowych chmur, odegnane czarem Santany, majaczyły daleko na horyzoncie. Wiatr ustał. Zrobiło się cieplej - słońce grzało z letnim natężeniem. Siedziałem na środku roziskrzonego szaleńczo kobierca i próbowałem zebrać myśli.<br>Teoretycznie potrafiłbym wrócić do Luizjany, nawet do Astro. Tylko po co? Santana