Potrzebne były informacje o realizowanych (dalekich) przemieszczeniach i odległościowo krótkich manewrach, koncentracji wojsk, rozbudowywanych rubieżach obronnych. Właśnie tego rodzaju potrzeby zdecydowały zarówno o głębokości jak i przestrzeni prowadzenia rozpoznania powietrznego. Znaczącemu rozszerzeniu uległ także zakres i wachlarz koniecznych do podjęcia racjonalnej decyzji danych, a czas ich dostarczenia decydentom siłą rzeczy ulec musiał istotnemu skróceniu. w tych nowych warunkach zasadniczy wysiłek rozpoznania powietrznego skierowany być musiał na rozszyfrowanie obrony i ugrupowania bojowego przeciwnika na całą głębokość planowanej operacji, śledzenie przegrupowania wojsk, zmian w bazowaniu lotnictwa i tempa realizacji manewru własnych wojsk.<br>Burzliwe po zakończeniu II wojny światowej zmiany w wyposażeniu sił zbrojnych