świetlna zabawka. Wyskakujące i niknące litery. Owa sztampowa rozmowa dwojga ludzi: "Biedni! Ale to straszne!" - wygania cię z ławki. Odchodzisz.<br>Sprawdziłem ilość pieniędzy w portfelu. Starczy na przeżycie czterech dni. Ulicą akurat przejeżdżała wolna taksówka. Zatrzymałem ją i kazałem się wieźć do jednego z podrzędniejszych nocnych lokali.<br>Delikatna uroda wieczornych ulic. Mijaliśmy domy, których barwy były zmienione przez światła latarń lub mrok, przejeżdżaliśmy obok wypalonych kamienic. Było ich już bardzo mało i właśnie dlatego wydawały się konstrukcjami tajemniczymi; stały dumne przez swą nieprzydatność.<br>Pomimo pozornego spokoju ciągle jesteś w ataku albo się bronisz. Nadajesz cechy ludzkie rzeczom, bo nie czujesz się