życia prywatnego.<br>Przypomniał sobie, co zostawił w gwałtownie opuszczanym mieszkaniu, i zrobiło mu się jakoś nieswojo. Oczyma duszy ujrzał oczekującą go niewątpliwie żonę, od której już za parę minut dowie się, kim jest, jak można nazwać jego postępowanie i co go czeka w najbliższej przyszłości. Na myśl, że tym razem umoralniający nacisk może być silniejszy niż zwykle, że padną z pewnością jakieś pytania, na które powinien udzielić jakiejś odpowiedzi, poczuł nieprzepartą chęć zawrócenia z drogi.<br>Jednakże gnębiąca niepewność co do upiornego miliona zmusiła go do utrzymania raz obranego kierunku.<br>Ostatnie metry przebył powłócząc nogami. Przed bramą stał przez chwilę, rozglądając się