dzieła w ogóle. Wiąże się to z wcześniejszym opisem dzieła sztuki jako systemu częściowo izolowanego. Nie chodzi tutaj o otwieranie czegoś, co już jest z zasady otwarte. Ze względu na przedmiot rozumiemy to jako przekraczanie granic systemu dzieła sztuki, a z uwagi na podmiot mówimy o otwieraniu się systemu, co umożliwia jego poznanie. Otwieranie się, w tym sensie, może być rozumiane podobnie, jak Ingardenowskie określenie zmiany stanu rzeczy, przedmiotu, dzieła sztuki. Dzieło sztuki pozostałoby niepoznane, gdyby wcześniej nie zostało zdynamizowane. Dlatego można mówić, że dzieło jest systemem dynamicznym albo systemem stałym, możliwym do zdynamizowania na gruncie sytuacji estetycznej.<br>Przez dynamizację można