negatywnego stosunku do pewnych niedawnych tradycji mamy tu prawo dostrzec pewną wspólną postawę pokoleniową, choć z pewnością w poezji tego okresu więcej było wyjątków niż reguł, więcej indywidualnych poszukiwań niż zbiorowych mód.<br> Za to faza trzecia - za jej datę symboliczną przyjmijmy moment początkowy: rok 1960 - to znów okres daleko posuniętej uniformizacji i konwencjonalizacji, dostrzegalnej szczególnie wyraźnie właśnie w płaszczyźnie języka. Chyba nigdy przedtem słowo "moda" nie było tak odpowiednie dla określenia poetyckich poczynań pokolenia. I wreszcie - faza czwarta, z racji braku dystansu czasowego najbardziej nieokreślona i płynna: lata ostatnie, w których doszło również do narodzin pewnego powszechniejszego ruchu poetyckiego i nieuchronnie