w pełni wypowiedziane i wysłuchane. Pisze o tym z nadzieją m.in. Leszek Prorok w ostatniej swojej książce, gdzie z jakąś dramatyczną, przejmująca nostalgią wraca powtórnie, a po raz pierwszy otwarcie, do tuż powojennej studenckiej konspiracji poznańskiej, zakończonej aresztowaniem, ubeckim śledztwem i więzieniem. Te przykłady świadczą, jak ogromne obszary historii upominają się jeszcze o głos, i jak ogromna jest ciągle siła ich oddziaływania. Pozwala to zrozumieć, dlaczego opowiedzenie się z nowym doświadczeniem wobec przeszłości stało się dla pisarstwa o pełnych ambicjach literackich sprawą i ważną, i ogromnie trudną.<br> Dobrym potwierdzeniem tej konstatacji może być pisarstwo Janusza Andermana, które unaocznia z wyjątkową