dziko rosnące krzewy herbaty w indyjskiej prowincji Assam. Ten wiecznie zielony krew o białych, wspaniale pachnących kwiatach, na początku uprawiany był jedynie w Indiach. Po kilku latach angielscy farmerzy stwierdzili, ze popularną herbatę - przez botaników nazywaną Camellia sinesis - można zasadzić na Cejlonie. Ta górzysta wyspa okazała się wyśmienitym miejscem na uprawę herbacianych krzewów. Ze względu na swój klimat (herbata wymaga gorącego i wilgotnego klimatu, gleby nie zatrzymującej wilgoci oraz umiarkowanego nasłonecznienia ) i ukształtowania terenu, Cejlon stał się herbacianym rajem. Właśnie tu zrodziły się pierwsze herbaciane fortuny. Komu herbata "wyszła na zdrowie"? Przede wszystkim sir Thomasowi Liptonowi, który dorobił się majątku sprzedając