musi [...] sięgać do dziedziny bezpośrednich nieformalnych i formalnych stosunków stanowiących ramy przekazywania i odbioru kultury".<br>T. Goban-Klas, w kontekście rozważań nad publicznością teatralną pisze:<br>"Publiczność instytucji kulturalnych, której konkretyzacją są poszczególne widownie lub audytoria, składa się wprawdzie z jednostek, lecz tworzą ją niewielkie, silne, zintegrowane grupy powstałe na gruncie uprzednich bezpośrednich i osobowych styczności - przyjacielskich, koleżeńskich, rodzinnych. Grupy te wywierają decydujący wpływ na postawy i upodobania jednostek tak, iż w rezultacie to właśnie one formują publiczność".<br>Po trzecie - części składowe mikrostruktury pełnią wobec jednostki funkcję grup odniesienia w płaszczyźnie uczestnictwa kulturalnego, potrzeb i aspiracji kulturalnych. Konsekwencje tego znaleźć można zarówno