poeci romantyczni wcale nie traktowali tego teatru lekceważąco. Sukces w nim odniesiony mniej się wprawdzie liczył niż laury zdobyte w Comédie Française, ale na przykład Wiktor Hugo zasilał obie te sceny, a jeśli inni romantycy w Porte-Saint-Martin nie wystawiali, to przyczyną były z reguły ich wcześniejsze teatralne niepowodzenia, uraz do teatru w ogóle. Harel zaś sukcesy zawdzięczał głównie właśnie dobrej współpracy z autorami współczesnymi - wcześniej jako dyrektor Odéonu wystawiał między innymi pierwsze sztuki Hugo i Musseta, w latach trzydziestych przede wszystkim w jego Porte-Saint-Martin triumfowali romantycy.<br>Mickiewicz tym razem pisał dla konkretnego francuskiego teatru. Jakie zatem wątki