bitwa pod Chocimiem. Do Krakowa docierały smutne wieści z polskiego obozu, w tym także wiadomość o śmierci hetmana Jana Karola Chodkiewicza. Lękano się o losy wojny. Przed oczami stanęło widmo cecorskiej klęski (1620 r.). Wszak potęga osmańska była niezniszczalna. Postanowiono zatem w Krakowie, wzorem rzymskim, urządzić w niedzielę 3 października uroczystą procesję różańcową na intencję rychłego zwycięstwa. Od Dominikanów wyruszyła liczna procesja z udziałem kleru świeckiego, zakonnego oraz rzeszy wiernych, prowadzona przez biskupa Marcina Szyszkowskiego. Ozwały się dzwony i wypalono z moździerzy, o czym szczegółowo informują akta miejskie i kościelne archiwalia. Łopotały chorągwie brackie i cechowe. W procesji wzięła udział młodzież