jeszcze dziś wieczorem przeczytać.<br>- A odpowiedź?<br>- Dadzą ci ją na rękę. Lecz musisz o nią naciskać sekretarza.<br>- Dziękuję - powtórzyłem. - Czy pozwoli pan jednak, że zadam panu teraz parę Pytań?<br>Campilli właśnie, skończywszy, odsuwał lekko od siebie talerz. Wstrzymał tę czynność i, nadal z dłońmi wyciągniętymi, zwrócił się ku mnie. Twarz ustroił w uśmiech, który wydał mi się nieco sztuczny.<br>- Bez wątpienia - rzekł. - Pytaj! Pytaj! A potem ja cię wezmę na spytki, czemuś to do mnie napisał list taki niegrzeczny i wywiał z Rzymu taki niecierpliwy!<br>Wtedy wyrzuciłem z siebie wszystko, co mi ciążyło na sercu. Ojciec był zdania, że powinienem się