Dwieście osiemdziesiąt złotych zapewniały życie co najmniej na dwa miesiące. Za radą i przy pomocy Lubartów wynajął pokoik nad nimi. Staszek, obejrzawszy ten letniak o powale złamanej na ucios i nie wykończonej podsufitce, zauważył tylko brak pieca, piec postawi, a w ogóle - mówił - kwatera w sam raz.<br>&lt;page nr=357&gt; <br>Miejsce było wyjątkowo ustronne, przy ostatnich numerach Toruńskiej, gdzie ulica szła już w rozsypkę. Oknem można było wyskoczyć na papowy dach i spuścić się potem do ogrodu, który trzema schodami opadał ku Wiśle. Z okna miało się dobry widok na szosę w obie strony, do miasta i ku morzu, i na rozległe pola badylarskie