się łaskawie rzuconym ziarnem, byle schylenie się nie wymagało zbyt dużego wysiłku. Siedział już znacznie dłużej, niż miał zamiar, czujnie badając zmienne nastroje radcy; kawa, którą podał woźny, upewniła go, że trafił na dobry dzień.<br>Słońce paliło się za przysłonami, cykady dygotem skrzydeł poruszały rozpalone powietrze, aż monotonny, srebrny brzęk usypiał.<br>Dżaj Motal bawiąc się paczką papierosów zmierzał już wyraźnie do osaczenia radcy w sprawie niewielkiej zaliczki, kiedy senny nastrój zmącił telefon.<br>Mówił Pereira. Zdarzyło się to po raz pierwszy. Tereya ogarnął nagły lęk, że stało się coś złego w domu, pomyślał, że służący pobili się z sąsiadem Sikhiem, opowiadano mu