bym go ucałował w oba czerwone od pieca policzki, bo nie jadłem jeszcze nic tego dnia, a ten z Czterech Jeźdźców Apokalipsy, który zajmuje się organizowaniem głodu zaczynał już pustoszyć sklepy i ustawiać przed nimi ogonki niezaspokojonych klientów. Dlaczego na mnie właśnie padł wybór żydowskiego piekarza, który dla mnie postanowił uszczknąć osobiste zapewne rezerwy? Epizod z chałką, która była moim podstawowym posiłkiem tego dnia, stał się symbolicznym pożegnaniem z czasami żydowskiego pieczywa, tak ważnego elementu życia w przedwojennej Warszawie. Przynajmniej dla mnie, który je tak wysoko ceniłem. Posyłał mnie ojciec kiedyś w niedzielę, kiedy chrześcijańskie piekarnie były nieczynne, po znakomite kajzerki