właściwości antyoksydantów. Mogą one reagować z rodnikiem wodorotlenowym lub podchlorynem. Większość tych leków reaguje z ˇOH ze stałymi szybkości rzędu 1010 mol1ˇlˇs1. Trudno jednak przypuścić, aby w krytycznych miejscach organizmu mogły one być obecne w stężeniach na tyle wysokich, by były w stanie konkurować o ten rodnik z uszkadzanymi związkami biologicznymi. Może bardziej istotna jest ich reaktywność wobec innych wolnych rodników?<br>Związki zawierające grupy tiolowe (m.in. penicyloamina), fenylobutazon, primachin, 5-aminosalicylan, rifamycyna i tetracyklina są potencjalnymi zmiataczami podchlorynu. Zwróćmy uwagę, że niektóre z wymienionych leków mogą również generować RFT (p. 1.4.6). Praca na dwa etaty nie