na szczeblu centralnym, największą liczbę dwustronnych - te są najważniejsze - dialogów ekumenicznych ze wszystkich wyznań chrześcijańskich. Działania Jana Pawła II mają niekiedy bardziej symboliczny charakter, jak choćby zaproszenie patriarchy prawosławnego lub luterańskiej diakonissy do przygotowania rozważań papieskiej Drogi Krzyżowej w Koloseum, ale są też dokonania dające bardzo konkretne efekty, jak choćby uwieńczone sukcesem rozmowy z Asyryjskim Kościołem Wschodu, który oddzielił się od Kościoła katolickiego po Soborze Chalcedońskim w 451 r. i po z górą 1500 latach (!) powrócił ostatnio do jedności katolickiej wiary.<br>To jest jedna ze znamiennych cech w poczynaniach Papieża. On nie uznaje działań na skróty, uważa, iż nigdy nie wolno