i 1813 r. Recenzował referaty przygotowywane przez członków na posiedzenia ogólne. Najpoważniejszy był jego udział w deputacji, która przygotowywała wydanie pierwszego tomu Historii narodu polskiego Adama Naruszewicza (Warszawa 1824). Na wniosek Lindego starano się wydrukować jak najwierniej tekst Naruszewicza zachowany w dwóch rękopisach. Przeciwko takiej zasadzie protestował Lelewel, który proponował uwspółcześnienie tekstu, uwzględniające aktualny stan badań. Później pisał, że wydanie według zaleceń Lindego przysporzyło strat finansowych. Zarzut był bardzo przesadzony. Linde wnioskował o przyjęcie do Towarzystwa m.in. Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza (w 1822 r.), Jerneja Kopitara (1814), Piotra Köppena (1827), generała Krzysztofa Bogusława Chlebowskiego (1804), Nikołaja Pietrowicza Rumiancewa (1821) i in