wiecu w Szczecinie. Wystąpienie jego przerwał kapłan pogański (pontifex idolorum), który uderzył laską w słup na stopniu wiecowym, nakazał ciszę (silentium mandat) i zwrócił się do tłumu ze słowami: "Oto wróg wasz i waszych bogów. Na co czekacie? Czy ścierpicie bez ukarania i wzgardę, i krzywdę? Wszyscy zaś przybyli tam uzbrojeni we włócznie" (omnes autem incedebant hastati). Podburzeni wypowiedzią kapłana, uczestnicy zgromadzenia "podnoszą na jego wezwanie włócznie, które już drżą gotowe do rzutu <gap>" (ad dicentis vocem inflammati hastas levant. Quos dum ad iacendum vibrant). Ale rzut nie nastąpił. Według zgodnej relacji trzech hagiografów, stał się cud: drżące włócznie zastygły w uniesionych